تانگوي تك نفره
مجموعه شعر «تانگوي تک‌نفره»/ ۱۳۸۷/
گروه انتشارات آزاد ايران. تانگوي تک‌نفره، روايت خرد شدنِ هستي اجتماعي مردمي است که در چنبره‌ي محدوديت‌هاي سنت و مصائبِ مدرنيته گرفتار شده‌اند و در حالي‌که آرمان‌هاي خود را بي‌اعتبار مي‌بينند، هرآن‌چه را که نامش تنهايي نيست هم تنهايي مي‌يابند. طنزآميز است که در اين سرماي عميقِ هستي، برف، گرمابخش است:
سردم بود/ افتادم توي برف/ گرمم شد